హోదాపై కేంద్రం కుప్పిగంతులు !

ప్రచురణ: సాక్షి దినపత్రిక, సెప్టంబరు 24, 2015. వ్యాసం శీర్షిక: హోదాపై కేంద్రం కుప్పిగంతులు
http://epaper.sakshi.com/apnews/Andhrapradesh-Main/24092015/Details.aspx?id=2925353&boxid=25516402


ప్రత్యేక తరగతి హోదా వల్ల పెద్దగా ఒరిగేదేమీ లేదని, అది సంజీవిని కాదని, హోదా వల్ల జరిగే మేలు కంటే మెరుగైన‌ ఫ్యాకేజీ ఇచ్చే ఆలోచన కేంద్రం చేస్తున్నదని, హోదా ఇవ్వడానికి 14వ ఆర్థిక సంఘం సిఫార్సులు అడ్డంకిగా మారాయని, ఇరుగు పొరుగు రాష్ట్రాలు వ్యతిరేకిస్తాయని, తమకు ప్రత్యేక తరగతి హోదా కల్పించాలని బీహార్, రాజస్తాన్, ఒడిశా వగైరా రాష్ట్రాలు కోరుతున్నాయని, అసలు ఆంధ్రప్రదేశ్ కు హోదా పొందే అర్హతలే లేవని, పునర్విభజన చట్టంలో పేర్కొనలేదని, వగైరా వగైరా డొంక తిరుగుడు మాటలను కేంద్ర ప్రభుత్వంలోని పెద్దలు, అధికార పక్షాల నాయకులు తమ నాలుకలను మడత పెట్టి  మాట్లాడుతున్నారు. తెలుగు జాతిని రెండు ముక్కలు చేసి, పదమూడు జిల్లాలతో కూడిన నేటి ఆంధ్రప్రదేశ్ ను సామాజికంగా, ఆర్థికంగా తీవ్ర సంక్షోభంలోకి బలవంతంగా నెట్టిన రాజకీయ పార్టీలకు ఆంధ్రప్రదేశ్ రాష్ట్ర ప్రజల భవిష్యత్తుతో ఆట లాడుకొనే హక్కు ఎవరిచ్చారు? ఇది ప్రజాస్వామ్యమేనా? పార్లమెంటరీ ప్రజాస్వామ్య వ్యవస్థ, సమాఖ్య వ్యవస్థ పట్ల ప్రజల్లో మినుకు మినుకు మంటున్న విశ్వాసాన్ని మరింత బలహీన పరచడానికి మోడీ ప్రభుత్వ వైఖరి దారి తీయ‌దా?

ఐదు కోట్ల ప్రజలపైన రాష్ట్ర విభజన బలవంతంగా రుద్దబడింది. లోక్ సభలో తలుపులు మూసేసి, మైకులు ఆపేసి, స్వపక్ష మరియు ప్రతిపక్ష సభ్యులపై అమానుషంగా భౌతిక దాడులు చేసి, నోర్లు నొక్కి విభజన బిల్లుకు ఆమోద ముద్ర వేశారు.  రాజ్యసభలో ఆమోద ముద్ర వేయించుకొనే సందర్భంలో కేంద్ర ప్రభుత్వ సహాయంతో ఆర్థిక వ్యవస్థను బలమైన పునాదులపై నిర్మించుకోవడానికి ప్రత్యేక తరగతి హోదా (స్పెషల్ క్యాటగరీ స్టేటస్)ను ఆంధ్రప్రదేశ్ రాష్ట్రానికి కల్పిస్తామని నాటి ప్రధాన మంత్రి డా. మన్మోహన్ సింగ్ వాగ్ధానం చేశారు. నాటి ప్రతిపక్షం బిజెపినే నేటి పాలక పార్టీ, నాటి పాలక పార్టీ కాంగ్రెస్ నేటి ప్రతిపక్షం, ఈ రెండు పార్టీలు కూడబలుక్కొని రాష్ట్రాన్ని ముక్కలు చేశాయి. పర్యవసానంగా సంక్షోభాన్ని ఎదుర్కొంటున్న‌  ఆంధ్రప్రదేశ్ ను ఆదుకోవలసిన నైతిక బాధ్యత ఆ పార్టీలతో పాటు నాడు ప్రత్యక్షంగానో, పరోక్షంగానో రాష్ట్ర విభజన పాపంలో పాలు పంచుకొన్న రాజకీయ పక్షాలన్నింటిపైన ఉన్నది. ఆ బాధ్యత నుండి తప్పించుకోవాలని ఎవరు ప్రయత్నించినా చరిత్రహీనులుగా మిగిలిపోతారు. 

హోదాపై కేంద్ర ప్రభుత్వం అనుసరిస్తున్న‌ వైఖరి తీవ్ర సంక్షోభంలో కొట్టుమిట్టాడుతున్న ఆంధ్రప్రదేశ్ రాష్ట్రాన్ని అదోగతి పాలు చేయడానికే దోహదపడుతుంది. ఈ పూర్వరంగంలో చిత్తశుద్ధి, అంకిత భావం, రాజకీయ సంకల్పంతో ఆంధ్రప్రదేశ్ కు ప్రత్యేక తరగతి హోదాను హక్కుగా సాధించుకోవడానికి రాజకీయ అనుబంధాలకు అతీతంగా ఉద్యమించాల్సిన తరుణం ఆసన్నమయ్యింది. రాష్ట్ర విభజనతో గొడ్డలి పెట్టుకు గురైన ఆంద్ర‌ప్రదేశ్ సమాజం ప్రత్యేక తరగతి హోదాతోనే సంక్షోభం నుండి బయట పడలేదన్న మాట ముమ్మాటికీ వాస్తవం. కానీ, దాన్ని హక్కుగా సాధించుకొని, పునర్విభజన చట్టంలో పేర్కొన్న వెనుకబడ్డ రాయలసీమ మరియు ఉత్తరాంధ్ర ప్రాంతాలకు సమగ్రాభివృద్ధి ఫ్యాకేజీలతో పాటు అన్ని అంశాలను సంపూర్ణంగా అమలు చేయించుకోవడం, ఆపైన ప్రత్యేక ఆర్థిక ఫ్యాకేజీని కూడా సంపాదించుకోగలినప్పుడు మాత్రమే దేశంలోని మిగిలిన రాష్ట్రాలతో సరిసమానంగా అభివృద్ధిలో కాస్త పోటీ పడడానికి వీలవుతుంది.

వంచనే మీ విధానమా!: హోదా ఐదేళ్ళు కాదు పదేళ్ళిస్తే తప్ప పారిశ్రామిక వర్గాలు ముందుకొచ్చి, పరిశ్రమలకు అనుమతులు పొంది, పెట్టుబడులు పెట్టి పారిశ్రామికాభివృద్ధికి చర్యలు చేపట్టలేవని నాడు వెంకయ్యనాయుడు అవగాహనారాహిత్యంతోనే మాట్లాడారా? అని అడగడంలో తప్పు లేదు. ప్రత్యేక హోదాకు, ప్రత్యేక తరగతి హోదాకు మధ్య తేడా ఉన్నది. పార్లమెంటులో 3/4 వంతు మెజారిటీతో ఆమోదించి ఆర్టికల్ 370 ప్రకారం జమ్మూ & కాశ్మీర్ కు ప్రసాదించినది 'ప్రత్యేక హోదా'. అ‍oదు వల్లనే ఆ రాష్ట్రం స్వయం ప్రతిపత్తి కలిగి ఉన్నది. పార్లమెంటు చేసిన చట్టాలను ఆ రాష్ట్ర శాసనసభ ఆమోదిస్తే తప్ప‌ యధాతథంగా అక్కడ అమలు కావు. ప్రత్యేక తరగతి హోదాను జాతీయ అభివృద్ధి మండలి నిర్ణయం మేరకు కొన్ని రాష్ట్రాలకు కల్పించబడింది. గాడ్గిల్ ఫార్ములా ప్రకారం కేంద్ర ప్రణాళికా నిథులను రాష్ట్రాలకు పంపిణీ చేసే విధానంలో భాగంగా కొన్ని కొలబద్ధల ప్రాతిపదికన మొట్టమొదట‌ 1969లో మూడు రాష్ట్రాలకు ప్రత్యేక తరగతి హోదా కల్పించబడింది. ఆ సౌకర్యాన్ని దశల వారిగా ఈశాన్య రాష్ట్రాలు, జమ్మూ & కాశ్మీర్ తో పాటు హిమాచల్ ప్రదేశ్, ఉత్తరాఖాండ్, మొత్తం 11 రాష్ట్రాలకు విస్తరించారు.

సమాఖ్య వ్యవస్థ క్రియాశీలతను పరిగణలోకి తీసుకొని ఈ విధానాన్ని పునర్నిర్వచించాలని  14వ ఆర్థిక సంఘం సిఫార్సు చేసిన మాట వాస్తవం. ఆర్థిక సంఘం సిఫార్సులకు స్థూలంగా పార్లమెంటు ఆమోద ముద్ర వేసినా, ప్రత్యేక తరగతి హోదాను కొన్ని రాష్ట్రాలకు కల్పించే విధానాన్ని కొనసాగించాలా! లేదా పునర్ వ్యవస్థీకరించాలా!, ఒక వేళ పునర్ వ్యవస్థీకరించాలనే నిర్ణయానికి వస్తే ఏ రూపంలో చేయాలి అన్న అంశాలపై కేంద్ర ప్రభుత్వం ముందు తేల్చుకోవాలి. ఒక నిర్ధిష్టమైన వైఖరి తీసుకొన్నాక, దానికి అనుగుణంగా ప్రతిపాదనలు రూపొందించి జాతీయ అభివృద్ధి మండలి ఆమోదానికి పెట్టాలి. ప్రధాన మంత్రి అధ్యక్షులుగా ఉన్న జాతీయ అభివృద్ధి మండలిలో కేంద్ర మంత్రులతో పాటు రాష్ట్రాల ముఖ్యమంత్రులు కూడా సభ్యులుగా ఉన్న ఆ సంస్థ సమగ్రంగా చర్చించి, ఒక విధాన నిర్ణయం చేసిన మీదటనే మార్పులు, చేర్పులు జరుగుతాయి. అంత వరకు నేడు అమలులో ఉన్న విధానమే కొన‌సాగుతు‍oది. ఒకవేళ ప్రస్తుత విధానాన్నే కొనసాగిస్తే ఆంధ్రప్రదేశ్ కు ప్రత్యేక తరగతి హోదా కల్పించడానికి ఉన్న అడ్డంకులేమిటి? అధికారంలో ఉన్న బిజెపి, దాని మిత్రపక్షాలు, ప్రధాన ప్రతిపక్ష పార్టీ అయిన కాంగ్రెస్ అంగీకరించిన తరువాత జాతీయ అభివృద్ధి మండలిలో ఆమోదం పొందడం ఎంత పని. అందుకని తప్పించుకొనే మాటలు ఎవరు మాట్లాడినా, అవి ఆంధ్రప్రదేశ్ ప్రజలను వంచించడానికే అన్నది సుస్పష్టం. పైపెచ్చు రాష్ట్రాన్ని రాజకీయంగా విభజించారు. చట్టసభలో చేసిన వాగ్ధానాన్ని రాజకీయ నిర్ణయంతోనే అమలు చేసి చిత్తశుద్ధిని రుజువు చేసుకోవాలి. బిజెపి నేత ఎ.బి.వాజ్ పేయ్ నేతృత్వంలోని యన్.డి.ఎ.-1 ప్రభుత్వం ఉత్తరాకాండ్ కు కేవలం ఎగ్జిక్యూటివ్ ఆర్డర్ తోనే కల్పించి, అటుపై కేంద్ర మంత్రి మండలి ఆమోదం పొందలేదా? రాజ్యసభలో ఇచ్చిన వాగ్ధాన‍ం మేరకు ఆంధ్రప్రదేశ్ కు ప్రత్యేక హోదా కల్పించాలనే ప్రతిపాదనకు మార్చి 2014లోనే కేంద్ర మంత్రి మండలి ఆమోద ముద్ర వేసి, ప్రణాళికా సంఘానికి కూడా పంపారు కదా! లోక్ సభ ఎన్నికల్లో విజయ‍ం సాధించి మోడీ అధికార పగ్గాలు చేబట్టి ప్రణాళికా సంఘాన్నే రద్దు చేసి, దాని స్థానంలో నీతి అయోగ్ సంస్థను ఏర్పాటు చేశారు. ప్రణాళికా సంఘం, నీతి అయోగ్, ఆర్థిక సంఘానికి, ప్రత్యేక తరగతి హోదా కల్పించే అంశానికి లంకె పెట్టి మాట్లాడడమే అసంబద్ధమైనది.అలాగే పునర్విభజన చట్టంలో పేర్కొనలేదని బుకాయించడం అర్థరహితమైనది.

హోదా వల్ల వనగూడే ప్రయోజనాలు: ప్రత్యేక తరగతి హోదా కల్పించబడిన రాష్ట్రాలకు వివిధ రూపాలలో లబ్ధి చేకూరుతున్నది. జాతీయ అభివృద్ధి మండలి ఆమోదంతో అమలులో ఉన్న‌ గాడ్గిల్ ముఖర్జీ నియమావళి ప్రకారం కేంద్ర ప్రభుత్వం ప్రణాళికా నిథుల్లో 30% ప్రత్యేక తరగతి హోదా ఉన్న రాష్ట్రాలకు, 70% మిగిలిన రాష్ట్రాలకు మంజూరు చేయాల్సి ఉంటుంది. కేంద్రం చేసే ఆర్థిక సహాయంలో ప్రత్యేక హోదా ఉన్న రాష్ట్రాలకు సాధారణ కేంద్ర సహాయం(యన్.సి.ఎ.) పద్దు క్రింద మంజూరు చేసే నిథుల్లో 90% గ్రాంటు, 10% రుణంగాను (మిగిలిన రాష్ట్రాలకు 30% గ్రాంటు, 70% రుణం) అందుతుంది. అలాగే కేంద్ర ప్రాయోజిత పథకాలు (సి.యస్.యస్.) ఉదా: మహాత్మాగాంధీ జాతీయ గ్రామీణ ఉపాథి చట్టం, ఆహార భద్రతా చట్టం, విద్యా హక్కు చట్టం, వగైరా పథకాల అమలుకు  మరియు ప్రత్యేక ప్రణాళికా సాయం(యస్.పి.ఏ.-ప్రాజెక్టుల కోసం) 90% గ్రాంటు, 10% రుణంగా నిథులు అందుతాయి. ప్రత్యేక కేంద్ర సాయం ( ప్రాజెక్టులతో ముడి పడని) 100% గ్రాంటు క్రి‍oద లభిస్తాయి.  విదేశీ ఆర్థిక సహాయంతో చేపట్టబడే పథకాలకు (ఉదా: క్రిష్ణా డెల్టా, సాగర్ కుడి కాలువ, పెన్నార్ డెల్టా వగైరా ఆధునీకీకరణ పథకాలు) కేంద్రం అదనపు సహాయం(ఎ.సి.ఏ.-ఈ.ఏ.పి.) పద్దు క్రింద‌ 90% గ్రాంటు, 10% రుణంగా అందుతుంది. మిగిలిన రాష్ట్రాలకు సంబంధించి విదేశీ ఆర్థిక సహాయంతో చేపట్టబడే పథకాలకు మొత్తం రుణంగానే అందుతుంది. ప్రత్యేక హోదా కల్పించబడిన రాష్ట్రాల ఆర్థిక, పారిశ్రామికాభివృద్ధికి దోహదపడడానికి కేంద్ర పన్నుల్లో(ఎక్సజ్ డ్యూటీ, ఆదాయపు పన్ను) రాయితీలు ఇవ్వాల్సి ఉ‍oటుంది.

ప్రత్యేక ప్రణాళికా సాయం(యస్.పి.ఏ.- ప్రాజెక్టుల కోసం), ప్రత్యేక కేంద్ర సాయం (ప్రాజెక్టులతో ముడి పడని)కు సంబంధించి 2015-16 వార్షిక బడ్జెట్లో విస్పష్టంగా పొందుపరచని మాట వాస్తవమే. కేంద్ర ప్రాయోజిత పథకాల కేటాయింపులకు సంబంధించి మార్పులు చేశారు. కేంద్ర పన్నుల్లో రాష్ట్రాలకు ఇచ్చే వాటాను 32% నుండి 42% పెంచిన కారణంగా కొన్ని పథకాలను కేంద్రం అమలు చేసే జాబితా నుండి తొలగించి, ఆయా రాష్ట్రాల స్థానిక అవసరాలకు అనుగుణంగా పథకాలను రూపొందించుకొని అమలు చేసుకోవాలని, వాటికి చేసే కేటాయింపుల్లో కూడా మార్పులు చేసి కేంద్రo చేతులు దులుపుకొన్నది. తద్వారా రాష్ట్రాలకు ఇచ్చే పన్నుల వాటాను కుడి చేత్తో పెంచి, కొన్ని పథకాలను రాష్ట్రాల నెత్తి మీదకు తోసేయడం ద్వారా ఎడమ చేత్తో రాష్ట్రాలకు జరిగే ఆర్థిక ప్రయోజనాలను కేంద్రం లాగేసుకొంది. అలాగే ప్రత్యేక తరగతి హోదా ఉన్న రాష్ట్రాలకు కల్పిస్తున్న రాయితీల్లో కూడా కోతలు విధించారు. ఈ పరిణామాలను ప్రజలు గమనిస్తూనే ఉన్నారు.

శాసన సభ ఎన్నికలు జరగబోతున్న‌ బీహార్ కు రు.1,65,000 కోట్ల ఆర్థిక ఫ్యాకేజీని ప్రకటించారు. ఈ ఫ్యాకేజీని కేంద్ర మంత్రి మండలి లేదా నీతి ఆయోగ్ లేదా జాతీయ అభివృద్ధి మండలిలొ నిర్ణయం తీసుకొన్నారా? లేదే. పశ్చిమ బెంగాల్ కు గతంలో కాంగ్రెస్ నేతృత్వంలోని యుపిఎ_2 ప్రభుత్వం రు.50,000 కోట్ల ఆర్థిక ఫ్యాకేజీని ప్రకటించింది. ఆంధ్రప్రదేశ్ కు ప్రత్యేక తరగతి హోదాపై చట్ట సభలో ఇచ్చిన హామీని అమలు చేయని అడుగుతుంటే  రాష్ట్రాన్ని మరో గుజరాత్ గా అభివృద్ధి చేస్తానని ఎన్నికల ప్రచార సభల్లో వాగ్దానాలు గుప్పి‍oచిన‌ నరేంద్ర మోడీ గారు మాత్రం నోరే మెదపడం లేదు. ఈ వైఖరి అత్యంత‌ దారుణమైనది. తన మాటకు కట్టుబడి ఆ హామీని నెరవేర్చాలి కదా? 

ప్రత్యేక హోదాకు అర్హతలేమిటి?: (1.) పర్వత ప్రాంతం, సంక్లిష్ట భూభాగం. (2.) జనసాంద్ర తక్కువగా ఉండడం, జనాభాలో గిరిజనులు గణనీయంగా ఉండడం. (3.) పొరుగు దేశాల సరిహద్దుల వెంబడి వ్యూహాత్మక ప్రదేశంగా ఉండడం. (4.) ఆర్థికంగా, మౌలిక సదుపాయాల పరంగా వెనుకబడి ఉండడం. (5.) తలసరి ఆదాయం కాస్తా ఎక్కువగా ఉన్నా అభివృద్ధికి అవసరమైన ఆర్థిక వనరులను సమకూర్చ గలిగిన స్థితిలో వనరులు లేక పోవడం.

కాస్తా కుడి ఎడమగా ఈ అర్హతలన్నీ ఆంధ్రప్రదేశ్ కు ఉన్నాయి. 960 కి.మీ. సముద్ర తీరం ఉన్నది. హిందూ మహాసముద్రంలోని డిగో గార్షియాను అమెరికా సైనిక స్థావరంగా మార్చి‍oది. బాంగ్లాదేశ్ విముక్తి ఉద్యమానికి భారత్ మద్దతు పలికిందని, దాడి చేయాలనే తలంపుతో అమెరికా సప్తమ నౌకాదళం హిందూ మహా సముద్రంలోకి ప్రవేశించలేదా? ఇతర దేశాల నుండి కూడా నిరంతరం సముద్ర జలాల సరిహద్దుల వైపు నుండి భద్రతా సవాళ్ళు ఎదురౌతున్నాయి. దేశ భద్రత దృష్ట్యా సముద్ర తీరం వెంట కట్టుదిట్టమైన భద్రతా చర్యలను తీసుకోవలసిన అనివార్య పరిస్థితులు నెలకొని ఉన్నాయన్నది అందరికీ విధితమే. అంతర్జాతీయ ఉగ్రవాద శక్తులు దేశంలోకి ప్రవేశించడానికి సముద్ర జల మార్గాలను ఎంచుకొన్న తాజా చేదు అనుభవాలున్నాయి కదా! వీటన్నింటికీ మించి ఉమ్మడి రాష్ట్రానికి ఆర్థికంగా, పారిశ్రామికంగా, విద్య, వైద్య అన్ని విధాల తలమానికమైన హైదరాబాదు నుండి వేరు చేసి, రాజధాని కూడా లేని రాష్ట్రాన్ని ఏర్పాటు చేశారు. ఇ‍oత కంటే ప్రత్యేక తరగతి హోదా పొందడానికి మ‌రొక అర్హత కావాలా? ఆ కారణంగానే ప్రత్యేక తరగతి హోదా కల్పిస్తామని హామీ ఇచ్చారు కదా! విభజన చట్టంలోని అంశాలను, రాజ్యసభలో ఇచ్చిన హామీలను అమలు చేయకు‍oడా దగా చేయాలని చూస్తే చరిత్ర క్షమించదు.

ఆదాయం, విద్య, ఉపాథి అవకాశాలను  సమకూర్చే మౌలిక సదుపాయాలు, వనరులు లేక సంక్షోభంలో కొట్టుమిట్టాడుతున్నారు. రాష్ట్రంలోని 13 జిల్లాలలో రాయలసీమలోని నాలుగు మరియు ప్రకాశం జిల్లాలు నిత్య కరువు పీడిత ప్రాంతాలైతే, మిగిలినవి నిరంతరం తుఫాను పీడిత ప్రాంతాలుగా ప్రకృతి వైపరీత్యాలతో జీవన్మరణ పోరాటం చేస్తున్నాయి. సమస్యల వలయంలో చిక్కి విలవిల్లాడుతున్న ప్రజానీకాన్ని ఒడ్డున పడవేసే గురుతర బాధ్యత రాష్ట్రాన్ని అడ్డగోలుగా విభజించిన కేంద్ర ప్రభుత్వం, రాజకీయ పార్టీలపైనే ఉన్నది. అత్యంత బాధ్యతారాహిత్యంగా, లోపభూయిష్టంగా రూపొందించబడి, అప్రజాస్వామిక పద్ధతుల్లో పార్లమెంటు ఉభయ సభలతో ఆమోదముద్ర వేయ‌బడిన 'ఆంధ్రప్రదేశ్ పునర్విభజన‌ చట్టం'లోని అంశాలను, రాజ్యసభలో నాటి ప్రధాన మంత్రి చేసిన వాగ్ధానాలనన్నా తూఛా తప్ప కుండా అమలు చేయడం ద్వారా ఆ మేర‌కైనా న్యాయం చేయమని కేంద్ర ప్రభుత్వానికి, విభజనలో భాగస్వాములైన రాజకీయ పార్టీలను ఆంధ్రప్రదేశ్ ప్రజలు హక్కుగా డిమాండ్ చేస్తున్నారు.

ఏడాది అనుభవం ఏం చెబుతున్నది?: రాష్ట్ర విభజన జరిగి ఏడాది గడుస్తున్నది. మోడీ కేంద్ర ప్రభుత్వ పగ్గాలను చేపట్టిన త‌రువాత రెండు వార్షిక బడ్జెట్లు ప్రవేశ పెట్టబడ్డాయి. మొదటిది పూర్తి స్థాయి బడ్జెట్ కాదని సరిపుచ్చుకొన్నా, 2015-16 వార్షిక బడ్జెట్ లో కేటాయింపులను చూశాక ఆర్థిక సంక్షోభంలోకి నెట్టబడిన ఆంధ్రప్రదేశ్ ను ఆదుకొనే విషయంలో కేంద్ర ప్రభుత్వం నిర్లక్ష్య దోరణి ప్రదర్శిస్తున్నదన్న భావన సర్వత్రా నెలకొన్నది. 'అపా‍యింటెడ్ డెట్' తరువాత, మొదటి రాష్ట్ర వార్షిక‌ బడ్జెట్ రెవెన్యూ లోటును పూర్తిగా కే‍oద్ర ప్రభుత్వం భర్తీ చేస్తుందని చట్టంలోనే పేర్కొన్నారు. దాదాపు రు.14,500 కోట్లు రెవెన్యూ లోటు ఉన్నదని కాగ్ నివేదిక ఇస్తే, కేంద్రం ఇచ్చింది ముష్టి రు.2,300 కోట్లు అంటున్నారు. పోలవరం బహుళార్థ సాధక ప్రాజెక్టును జాతీయ ప్రాజెక్టుగా ప్రకటిస్తామని చట్టంలో పేర్కొన్నారు. ఆ మేరకు జాతీయ ప్రాజెక్టుగా ప్రకటించి, ముంపు ప్రాంతాలను ఆంధ్రప్రదేశ్ రాష్ట్రంలో అంతర్భాగం చేయడం వరకు బాధ్యతగానే వ్యవహరించారు. ఆ భారీ నీటి పారుదల ప్రాజెక్టు నిర్మాణాన్ని 2018 నాటికి పూర్తి చేస్తామని ఊదర గొడుతున్నారు. ప్రస్తుత అంచనాల ప్రకారమే రు.16,500 కోట్లకుపైగా వ్యయమయ్యే ఆ ప్రాజెక్టు నిర్మాణానికి ఇప్పటి వరకు ఖర్చు చేసిన రు.4,000 కోట్లు పోగా ఇంకా రు.12,500 కోట్లు ఖర్చు చేస్తే గానీ నిర్మాణం పూర్తి కాదు. పైపెచ్చు కాలం గడిచే కొద్దీ నిర్మాణ వ్యయం హనుమంతుని తొకలాగా పెరుగుతూనే ఉ‍oటుంది. అంతటి ప్రాధాన్యత ఉన్న ఆ ప్రాజెక్టుకు బడ్జెట్లో కేటాయించింది రు.100 కోట్లు. ప్రజల్లో నిరసన వెల్లువెత్తడంతో కేటాయి‍oపును రు.250 కోట్లకు పెంచుతున్నట్లు ప్రకటన జారీ చేశారు. ఈ తరహా నిథుల కేటాయింపులతో ఆ ప్రాజెక్టు నిర్మాణం ఎప్పటికి పూర్తవుతుందో కేంద్ర‌ ప్రభుత్వమే సెలవియ్యాలి.

అత్యంత వెనుకబడ్డ రాయలసీమ, ఉత్తరాంధ్ర ప్రాంతాల అభివృద్ధికి బుందేల్ ఖండ్, కోరపుట్- బోలాంగిర్-కాలహండి(కెబికె) తరహాలో అభివృద్ధి ప్యాకేజీలను అమ‌లు చేస్తామని చట్టంలో పేర్కొన్నారు. ఆచరణలో చేసిందేమిటి? ఈ ప్రాంతాలలో కొత్తగా పరిశ్రమలను నెలకొల్పే సంస్థలు పెట్టే పెట్టుబడులపై 15%, నూతన యంత్రాల తరుగుదలపై అదనంగా 15% రాయితీ కల్పిస్తున్నట్లు, ఈ రెండు ప్రాంతాల్లో ఉన్న ఏడు జిల్లాలలో అభివృద్ధి కార్యక్రమాల నిమిత్తం జిల్లాకు రు.50 చొప్పున, మొత్తం రు.350 కోట్లు కేటాయిస్తున్నట్లు కేంద్ర ప్రభుత్వం ఒక ప్రకటన విడుదల చేసి, చేతులు దులుపుకొన్నది. ఇదేనా! అభివృద్ధి ప్యాకేజీ? రాయలసీమకు నీటి సమస్యే జీవన్మరణ సమస్య. గోదావరి-కృష్ణా-పెన్నా నదుల అనుసంధానం ద్వారా వీలైనంత ఎక్కువ నీటిని రాయలసీమకు తరలించి కరువు కాటకాల నుండి శాశ్వతంగా విముక్తి చేయాలి. నిర్మాణంలో ఉన్న నీటి పారుదల ప్రాజెక్టుల నిర్మాణాన్ని త్వరితగతిన పూర్తి చేయడానికి ఆర్థిక సహకారాన్ని అందించాలి. కడప జిల్లాలో ఉక్కు పరిశ్రమను నెలకొల్పుతామని విభజన చట్టంలో పేర్కొన్నారు. ఈ అన్ని అంశాలతో కేంద్ర ప్రభుత్వం అభివృద్ధి ప్యాకేజిని రూపొందించి, అమలు చేసి, సమగ్రాభివృద్ధికి సంపూర్ణ సహాయ సహకారాలు అందించాలి.